Stel je de mensheid voor door de ogen van buitenaardse wezens. Zouden we er niet magisch uitzien vanuit de ruimte? Van veraf lijken mensen licht te genereren. Bij nader inzien zou je zien dat ze in feite broze lichamen hebben en dat ze hun leefgebied domineren door het gebruik van gereedschap.

Na verloop van tijd kon je de verschuiving misschien zien. Het begin van een geïndustrialiseerde beschaving. Een tijdlang bloeide de mensheid op in hun in massa geproduceerde utopie. Er werden geweldige gereedschappen gebouwd, van een schaal die gemakkelijk zichtbaar was vanuit de ruimte. Deze wezens raakten verslaafd aan automatisering. Zonder na te hoeven denken, werden hun hersenen zwakker en hun vermogen om te dromen van radicale nieuwe technologieën vervaagde. De magie van deze gereedschappen ging verloren in bruikbaarheid, omdat mensen vervreemd raken van het technologische landschap eromheen.

Hoe zullen ze opnieuw een verbinding maken met hun tools? Zullen ze weer gaan verbeelden als ze in staat worden gesteld hun gereedschap te begrijpen? Laten we een stap terug doen in tijd en ruimte doen naar verouderde technologieën. Is er iets te winnen door verloren technieken weer tot leven te wekken?