Evanescent
[2022
Evanescent is a kinetic printing installation that is almost entirely made of borosilicate glass. During exhibitions, this machine appears to be malfunctioning or on the verge of self-destruction. The glass gears and glass chains are in danger of getting stuck in twisted shapes, when the glass breaks, ink is released. The ink drips onto a canvas creating a print that records the destruction of the machine. Verloop sees these works as a deconstructive performance, in which the machine is the performer and she the assistant.
Zes vervormd glas geblazen tandwielen omsluiten verschillende tinten rood ecoline, wanneer ze roteren verdunt het rood in oranje tinten. In rust zal het oranje geleidelijk weer rood worden. Twee glazen kettingen, samen met twee stappenmotoren, bedienen deze tandwielen met behulp van twee stappenmotoren en een Arduino. De tandwielen worden op hun plaats gehouden door het glazen frame dat is verbonden met een ronde wandplaat. Deze houten witte wandplaat houdt het sculptuur in een hoek van ongeveer 15 graden. Op de vloer onder de wandsculptuur bevindt zich een halve cirkel die het canvas vormt voor de druppels ecoline.
Dit project is ontwikkeld als onderdeel van het Summer Sessions Network for Talent Development-programma, mogelijk gemaakt door V2_ Lab voor de instabiele media en werd voor het eerst gepresenteerd op ARS Electronica 2022 (Linz, Oostenrijk) als onderdeel van de Rotterdam Garden Exhibition.
[Materialen] Borosilicaatglas, houten frame, metalen bouten en moeren, polymelkzuur (PLA), 2 NEMA 23 stappenmotor, 2 TB6600 stappenmotor, Arduino Uno, ecoline.
[afmetingen] 115 x 115 x 60 cm, ⌀ 115 cm.
De sculpturen tonen een glimp van onze omgeving waarin onze apparaten er radicaal anders uitzien. Niet alleen een hulpmiddel, maar een doel op zich, voortdurend in ontwikkeling en net zo kwetsbaar voor ons als wij voor hen. “Ik zie mens en technologie niet als twee afzonderlijke entiteiten, maar als twee delen van een geheel. Terwijl wij bepalen wat technologie zal worden, zal technologie bepalen hoe we mens zullen zijn en hoe we de wereld ervaren.”
De machine lijkt zichzelf te vernietigen, aangedreven door een stappenmotor dreigen de glazen delen vast te komen zitten in verwrongen vormen. Wanneer elementen of tandwielen springen, kan de machine deze kwetsbaarheden niet alleen oplossen. Op zich is het hulpeloos, kwetsbaarheid is inherent aan het werk. Als het breekt, komt er inkt vrij, die wordt verzameld op het ronde houten oppervlak waarop de constructie is bevestigd en het canvas op de grond. Deze 'afdruk' van de deconstructie zal, in tegenstelling tot het apparaat, permanent zijn.
Net als Symbiote zijn de wandsculpturen een deconstructieve performance. Tijdens tentoonstellingen zullen de werken langzaam in verval raken totdat ze misschien niet meer werken. Uitwisseling en co-evolutie zijn een essentieel onderdeel van het werk. Als assistent zal de kunstenaar op gezette tijden aanwezig zijn om het werk waar nodig te herstellen.
The flame surrounds and shapes me,
I flow and rest where she’ll let me.
I know our work will never be done.
I watch her,
I love how we work late into the night.
I cherish our ever-evolving state.
I find myself in a different place,
bright.
I am surrounded by humans.
Something pulses within me,
I move.
I know this won’t last.
My elongated distorted forms turn,
I might break.
But I am more than this ephemeral exoskeleton.
All eyes are on me,
my transparent body shimmers.
I embrace my fragile existence.
I see her,
she assists me with a smile on her face.
I made that, I think, as I slowly decay.
_SYMBIOTE
Fleeting thoughts is a poem written from the perspective of Symbiote, who ponders its changing existence, relationships, and environment.