_ Fleeting Thoughts
The flame surrounds and shapes me, I flow and rest where she’ll let me. I know our work will never be done. I watch her, I love [ ... ]
The flame surrounds and shapes me, I flow and rest where she’ll let me. I know our work will never be done. I watch her, I love [ ... ]
Paratext # 37 24 juli 2019 Door Marzia Matarese [...] Een schijnwerper wordt verlicht, we zijn getuige van een eerste materialisatie in de westelijke sector van dit multiversum. Eerste contact - Jeanine Verloop (uitwisseling tussen Hangar en V2_Lab) Een glanzend, transparant exoskelet wacht stilletjes, rustend op een tafel, misschien een activering op afstand. Breekbare vingers die snel kunnen worden aangeraakt, blijven onbeweeglijk in een ingetrokken en onzekere positie. Er klinkt een stem uit een intercomluidspreker: - Stel je voor dat je nog nooit een mens hebt gezien. Het buitenaardse perspectief infiltreert onder de aanwezigen en legt ons zachtjes zijn blauwachtige prisma's op. - Hun apparaten zien er allemaal hetzelfde uit. Zou er niet meer fantasie om hen heen moeten zijn? Een laser snijdt een schrijfapparaat. Laserogen omlijnen grijze handen die een lichaam (van menselijk uiterlijk) naderen en reconstrueren. Handen aarzelend, in een poging verwarrende ontwerpen te volgen: bestanden ontsleuteld door archeologen van de toekomst, verzameld op harde schijven van transparant methacrylaat.
Stel je de mensheid voor door de ogen van buitenaardse wezens. Zouden we er niet magisch uitzien vanuit de ruimte? Van veraf lijken mensen licht te genereren. Bij nader inzien zou je zien dat ze in feite broze lichamen hebben en dat ze hun leefgebied domineren door het gebruik van gereedschap. Na verloop van tijd kon je de verschuiving misschien zien. Het begin van een geïndustrialiseerde beschaving. Een tijdlang bloeide de mensheid op in hun in massa geproduceerde utopie. Er werden geweldige gereedschappen gebouwd, op een schaal die gemakkelijk zichtbaar was vanuit de ruimte.